Voor fans van de jeugdromans van Edward van de Vendel is Oliver een vertrouwd personage. Hij speelde eerder een rol in De dagen van de bluegrassliefde (1999) waarin de broeiende verliefdheid van Oliver en Tycho tot leven komt. Later dook hij ook op in Ons derde lichaam (2006), dat vooral focust op Tycho’s verdere leven. Maar nu is er dus een boek dat helemaal gewijd is aan de Noorse Oliver. Dit boek gaat eigenlijk aan de andere vooraf; het is één grote flashback. Oliver geeft met dit verhaal een antwoord op Tycho’s vraag waarom hij nooit over zijn vader vertelt.

Hij is de jongen die nog niet zo lang geleden de hele lucht en aarde rond het voetbalveld van Stange naar zich toe kon trekken, en nu kan hij zich niet eens bevrijden uit de baan van zijn eigen gedachten.

Edward van de Vendel

Deze young adult-roman neemt je mee naar een verwarrende periode in Olivers leven. Op het voetbalveld gaat het hem voor de wind. Hij speelt een schitterende wedstrijd als keeper. Maar tegenover dat succes staat de ravage die hij thuis aantreft: zijn vader heeft aan zijn moeder bekend dat hij verschillende keren is vreemdgegaan. Oliver weet niet hoe hij met de situatie moet omgaan en vlucht er van weg. Gelukkig kan hij altijd terecht bij zijn neef en beste vriend Bendik. Al zorgt die voor nog een extra dosis verwarring doordat hij opduikt in Olivers erotische dromen.

Bedachtzaam lezen

Edward van de Vendel geeft op een bijzondere manier de volwassenwording van de twee vrienden weer. De karakters zijn geloofwaardig uitgewerkt. Hoe de jongens er, ondanks hun grote verschillen, altijd zijn voor elkaar is wat me het meest raakt in dit verhaal.

De wat flitsende schrijfstijl roept goed de onrust van Oliver op. De gedachten gaan vaak snel, maar tegelijkertijd vraagt dit boek om bedachtzame lezers. Precies de gedachterijkdom spoort je immers aan tot rustig lezen.

Verrassend einde

Oliver is een boeiend boek over vriendschap, opgroeien en loslaten. Het beklijvende einde, dat toch enigszins als een verrassing komt, zindert nog een hele poos na.

Je kunt de drie boeken los van elkaar lezen, maar ik raad ze graag allemaal aan. Het is heerlijk om de personages telkens een beetje beter én anders te leren kennen.