Een paar dagen geleden zag ik een filmpje waarin Selah Sue voor Wintervuur een fragment voorlas van Eckhart Tolle uit De kracht van het nu. Ik heb dat boek niet gelezen – meestal sta ik nogal weigerachtig tegenover boeken die het woord ‘spiritualiteit’ op de kaft hebben staan – maar wat Selah Sue naar aanleiding van het fragment kwam vertellen, was erg herkenbaar: we denken te veel. Meer zelfs: we zijn zo verslaafd aan denken dat we er niet meer mee kunnen stoppen.
Ik dacht altijd dat ik zonder verslavingen door het leven ging, maar niet dus. Ik ben als geen ander verslaafd aan denken. Hoe graag ik mijn hoofd ook af en toe leeg zou kunnen maken, het lukt maar zelden. Ik slorp indrukken op als een spons en laat er dan tot in het oneindige gedachten op los. Vaak leidt dat tot urenlang wakker liggen in bed. Gelukkig is al dat denken niet noodzakelijk negatief. Ik ben ervan overtuigd dat alles wat door mijn hoofd maalt voedt wat ik schrijf. Toch zou ik er veel voor over hebben om de denkknop af en toe helemaal uit te schakelen. Soms lukt dat al een beetje, dankzij de volgende dingen.
Schrijven
Net als bij Selah Sue is creëren een van de beste manieren om de ruis in mijn hoofd weg te filteren. Als ik intensief aan het schrijven ben, kom ik geregeld in een flow terecht, waardoor gepieker en storende gedachten geen kans krijgen. Helaas: als dat ‘flow-moment’ voorbij is, duikt het gepieker vaak eens zo intens op ;-)
Lezen
Min of meer hetzelfde geldt voor lezen. Een meeslepend boek kan me even alles doen vergeten. Maar na het lezen borrelen gedachten over en associaties bij wat ik gelezen heb vaak nog geruime tijd op.
Natuur
Overweldigd worden door de schoonheid van de natuur (o jee, dat klinkt een beetje melig ;-) helpt misschien beter. Toen we een paar jaar geleden in IJsland waren stond ik geregeld naar het landschap te staren met niets dan bewondering in mijn hoofd. Geen plaats voor gedachten, alleen maar kijken en genieten. Voor het eerst ervoer ik daar dat een landschap kan ontroeren. De bovenstaande foto maakt dat allicht niet helemaal duidelijk. Ter plaatse zie je het landschap immers 360° om je heen (op de plaats waar ik deze foto maakte, zag ik achter me de zee). Alomvattende schoonheid.
Yoga
Aan yoga doen is een beproefde techniek om je hoofd leeg te maken. Dat yoga me goed doet, lijdt geen twijfel, maar toch lukt het me maar af en toe om gedachten echt los te laten en te concentreren op ademhaling en lichaamshouding. Een kwestie van oefening waarschijnlijk. Ik geef het nog niet op!
Koken
Koken en experimenten met smaken, geuren en texturen is nog een manier om mijn gedachten (bijna) on hold te zetten. Het werkt niet altijd, want al te vaak duiken er toch storende gedachten op als ‘straks moet ik dat nog allemaal afwassen’ en ‘geraak ik wel op tijd klaar?’ of ‘zullen mijn tafelgenoten dit niet te speciaal vinden?’ Maar als ik echt aan het creëren ben en focus op mijn zintuigen, dan lukt het wel. En zo kom ik dus toch weer bij ‘creëren’ uit.
Wat doe jij om een overvloed aan gedachten en gepieker tegen te gaan? En las iemand het boek van Eckhart Tolle al? Is het de moeite?
Hier zit nog zo’n denker! Lezen helpt bij mij meestal heel goed. Sinds kort fotografeer ik ook weer meer en dan merk ik ook dat ik alleen maar denk aan mooie composities, leuke onderwerpen.
Ik heb ontzettend veel aan ‘focussen’, waarbij ik een aandachtsruimte maak voor àlles wat in mij leeft, rondzwerft en spreekt. Soms, maar niet altijd, schrijf ik neer wat er dan in mijn aandacht passeert. Op een of andere manier komen al die stemmetjes vanzelf tot rust daardoor. Meer info: http://www.focusing.org , http://www.focussenvlaanderen.be of bij mij ;-)
@Annelies: fotograferen, ja dat begrijp ik! Ook weer creëren :-)
@Maaike: het klinkt nog een beetje vaag voor mij, maar allicht interessant :-)
Dit klinkt heel herkenbaar! Ook ik kan ’s nachts soms moeilijk de slaap vatten door te veel indrukken opnieuw af te spelen in mijn hoofd. Schrijven, lezen en reizen zijn voor mij ook de ideale manieren om even alles los te laten (Hoewel. Ruth Lasters zei ooit: “Schrijven is de mooiste variant van piekeren.” Daar kan ik me ook wel in vinden.)
Wat ook werkt, is een meeslepende film.
Mooie foto van IJsland trouwens, ziet er indrukwekkend uit :-)
Ja, die woorden van Ruth Lasters volg ik ook, hoor. Als ik in een goede flow aan een verhaal schrijf, kan ik even alle gedachten laten varen. Maar voor en na die momenten is schrijven ook heel vaak piekeren :-) Maar dus wel een fijne variant van piekeren! ;-)
IJsland is heel indrukwekkend! Ik ben echt een beetje verliefd geworden op dat land en krijg altijd heimwee als ik naar de foto’s kijk…