Officieel begint de Jeugdboekenweek pas op 5 maart, maar voor de meeste kinderboekenschrijvers is de Jeugdboekenweek stiekem al flink aan de gang. Er zijn namelijk tal van bibliotheken en scholen die in deze periode graag een auteur op bezoek krijgen en al die auteurslezingen passen niet netjes binnen de officiële twee weken van de Jeugdboekenweek. Gelukkig maar, want hoe langer al dat jeugdboekenplezier duurt, hoe beter!

Voor al wie denkt dat schrijvers alleen maar aan een bureautje zitten te schrijven, deel ik graag een beeldverslag van hoe een typische ‘Jeugdboekenweekdag’ eruitziet.

Om 5.45 u loopt de wekker af. Voor een langslaper als ik is dat erg vroeg, maar ik weet dat me een leuke dag te wachten staat, dus ik spring er toch meteen uit.

Ik wandel te voet naar het station van Berchem. Het is nog donker, frisjes en erg rustig op straat. Maar het gekwetter van vogels maakt duidelijk dat ik niet de enige ben die al op is.

In het station is er al wat meer beweging. Ik stap om 7.12 u op de trein die me naar Brugge brengt. Een Metro-krantje en een boek zorgen ervoor dat ik niet meteen weer in slaap val.

Pfjoe, in Brugge heb ik maar vier minuten de tijd om over te stappen op de trein naar Zedelgem. Een beetje spannend, maar de trein is stipt en ik haal mijn aansluiting zonder problemen.

Eva van de bibliotheek van Ichtegem wacht me in Zedelgem op met de auto. Ik ben hier twee jaar geleden al eens geweest, dus ik weet al dat Eva fijn gezelschap is. Ze brengt me eerst naar de bibliotheek van Eernegem. Ik heb nog een halfuurtje voor de eerste klassen er zijn. De stoelen staan geduldig te wachten. Ik acclimatiseer met een kopje thee.

Om 9.30 u gaat de eerste lezing van start. Ik leg uit waarom ik zo graag schrijf en hoe een boek tot stand komt. Samen met mijn marmotachtige handpop denken we na over fantasie. Ik vertel over mijn boeken, lees fragmenten voor en toon prenten. De kinderen van het derde en vierde leerjaar zijn enthousiast en voor ik het weet is de eerste lezing voorbij.

Haast onmiddellijk begint om 10.40 u de volgende lezing. Ze verloopt al net zo fijn als de eerste. Als een van de klassen na afloop met mij op de foto wil, zeg ik natuurlijk niet nee.

’s Middags kan ik even rustig op adem komen. Samen met Eva ga ik een broodje eten. We zitten zo te babbelen dat we bijna de tijd uit het oog verliezen, maar we denken er toch net op tijd aan dat we naar Ichtegem moeten vertrekken voor de volgende lezing.

In Ichtegem wacht Marc, een andere bibliotheekmedewerker, me op. Hij leidt me naar de statige trouwzaal, waar mijn laatste lezing zal plaatsvinden. Ik mag mijn boeken uitstallen op een wel erg imposante tafel …

Ook de derde groep is weer aandachtig en enthousiast. Tijdens het vragenrondje aan het einde van de lezing, zegt een meisje: ‘Nu weet ik wat ik later wil worden.’ Alleen al voor die uitspraak was om 5.45 u opstaan de moeite waard! :-)

Eva voert me terug naar het station van Zedelgem. Behoorlijk moe, maar ook erg tevreden begin ik aan mijn terugreis.

Op de trein smikkel ik een koekje op dat ik de vorige dag zelf heb gebakken, en ik werk wat aan een kindergedicht.

Als ik om 17.20 u thuis arriveer, heb ik eigenlijk niet veel fut meer om nog avondeten klaar te maken. Gelukkig is mijn vriend zo lief geweest om een tafeltje te reserveren bij de Italiaan om de hoek. Ik heb nog even de tijd om wat belangrijke mails te lezen en te beantwoorden. Daarna smullen we samen pizza en praten we over onze dag.

Thuis belanden we languit in de zetel, met een kopje thee erbij. Ondanks de bijzonder fijne dag, is mijn energie volledig op. We kijken nog wat tv en kruipen vroeg in bed. Op naar de volgende lezingen! :-)

Wil jij ook een auteur op bezoek?

Voor twee van deze lezingen in Ichtegem kreeg ik subsidies van het Vlaams Fonds voor de Letteren. Wil je zelf graag een (gesubsidieerde) lezing organiseren in je school of bibliotheek? Neem dan gerust contact met me op!

(met dank aan Eva De Rous voor de foto’s waar ik zelf op sta)